"Błogosław ludzi, których spotykasz. Błogosław tych, którzy działają Ci na nerwy; tych, którzy Cię ranią; tych, którym po ludzku nie potrafisz przebaczyć.

Błogosław, nie złorzecz. Zobaczysz, jakie to piękne. "


Natt

from: https://www.facebook.com/kobieto.jestes.piekna/photos/a.488293004542399.110258.488041271234239/792515757453454/?type=1&theater

Wyzwalające i zarazem w niektórych przypadkach bardzo trudne, szczególnie wobec tych którzy ranią. Spróbować przełamać się...

“

Panie, weź nareszcie życie moje w swoje ręce
i zrób z nim co zechcesz.
Oddaje się Twojej miłości,
nie odrzucając rzeczy trudnych,
ani tych przyjemnych, które przygotowałeś dla mnie.
Wystarczy mi Twoja chwała.
Wszystko, cokolwiek zaplanowałeś - jest dobre.
Wszystko jest m i ł o ś c i ą.

Jeżeli pozwolisz, że ludzie będą mnie chwalili,
nie będę się niepokoił.
Jeżeli pozwolisz, że mnie zwymyślają
- będę się niepokoił jeszcze mniej, nawet się ucieszę.
Jeśli ześlesz mi pracę - obejmę ją z radością
i stanie się dla mnie odpoczynkiem,
ponieważ jest Twoją wolą.
A jeśli ześlesz mi odpoczynek
- będę odpoczywał w Tobie.

Tylko ocal mnie ode mnie samego.
Oddal mnie od własnej, trującej potrzeby
zmieniania wszystkiego wokół,
od niemądrego działania,
od poruszania się dla samego ruchu,
przeinaczania wszystkiego, co Ty zrządziłeś.

Pozwól mi spocząć w Twojej woli i milczeć.
Wtedy światło Twojej szczęśliwości
ogrzeje we mnie życie.
Jej płomień będzie się palił w moim sercu
i świecił na twoją chwałę.

Po to właśnie żyje.

Amen.”


Thomas Merton.

Człowiek wie, że znalazł swoje powołanie, wtedy, kiedy przestaje myśleć w jaki sposób żyć, a po prostu zaczyna żyć. (…) Jeżeli znajdujemy swoje powołanie, myśl i życie stanowią jedno.


Thomas Merton.

"Ojciec Joachim Badeni OP, nasz klasztorny starzec i mistyk, zapytany kiedyś: „Dlaczego u dominikanów podczas Mszy św. dzieci biegają po kościele?", odpowiedział bardzo błyskotliwie: „Bo one wiedzą, że Pan Bóg jest wszędzie"

fragment: http://www.deon.pl/inteligentne-zycie/obiektyw/art,27,dlaczego-dzieci-biegaja-w-kosciele.html

fot. http://mauafotografia.blogspot.com/

"Jezus daje się zawsze pierwszy: powołanie zaopatrzone jest w obietnicę. Całe chrześcijaństwo to również próba oczyszczenia tej obietnicy, wysupłania jej z biednych, człowieczych rąk, które poprawiają szkic Boga - doskonały przez swój zarys, a nie przez grubo położone warstwy farb. Uwolnić obietnicę. Pozwolić na wolnośc obietnicy."

Michał Zioło OCSO, Dziennik Galfryda

"Modlić się, oddawać siebie Bogu. 

Zwyciężać myśli, które prowadzą donikąd. Donikąd - czyli do rozpaczy."

Michał Zioło OCSO

„By malować sprawy Chrystusa, należy żyć z Chrystusem” 

Fra Angelico

Św. Charbel:

"Nie bój się zbliżyć do ognia, który cię roztopi, abyś zamienił się w życiodajną wodę, która użyźni ziemię. Niech twoja miłość będzie jak woda przepływająca przez różne miejsca, nie trzymaj jej zamarzniętej, daj jej zmienić kształt i formę, bo tylko wtedy uda jej się przeniknąć przez każde wyschnięte miejsce."

śpiewam Psalm z dziś 141, a Ty zaskakujesz. słowa mi dajesz jakbyś znał moje myśli, ach bo przecież znasz, znasz i duszę moją.. ale czy one są specjalnie dla mnie..?

"Do Ciebie wołam, Panie, pośpiesz mi z pomocą,

usłysz mój głos, gdy wołam do Ciebie.

Niech moja modlitwa wznosi się przed Tobą jak kadzidło,

a podniesione moje ręce, jak ofiara wieczorna.

Postaw, Panie, straż przy moich ustach

i wartę przy bramie warg moich.

Do Ciebie bowiem, Panie, zwracam moje oczy,

do Ciebie się uciekam, nie gub mojej duszy."

                                                                                                                                   nie gub mojej duszy!

"Ponieważ miłość jest największym darem jaki możesz dać drugiemu człowiekowi, musisz starannie wybierać tych, których obdarzysz tym zaszczytem. (...)

Być może gdzieś tam, w świecie istnieje ktoś, kto dla ciebie byłby idealnym, skrojonym dokładnie na miarę twoich oczekiwań, lecz ten ktoś nie pojawi się tu i teraz. Musisz dokonać wyboru spośród tych, którzy są obecni w twoim świecie. 

Miłość może się przejawiać na bardzo wielu płaszczyznach i dlatego ważne jest to, abyś się nie zobowiązywał do miłości, której nie będziesz umiał uszanować."

John Powell Jak kochać i być kochanym

Św. Chalbel mówi:

"Nie przerywaj rozmowy z Bogiem."

"Musimy nauczyć się ze zrozumieniem bronić własnego ja. 

Muszę nauczyć się cieszyć z tego, że jestem sobą.

Nie mogę chcieć być kimkolwiek innym. Powinienem być tylko sobą."

dr R.H. Felix

fot. Ewa Janisz

Pracuj w ukryciu, nie popisuj się, aby pokazać swój wysiłek i poświęcenie. 

Ludzie widzą drzewo, a nie korzenie i twoją pracę.

Bóg, który mieszka w niebie widzi cię i błogosławi.

św. Charbel

Duchowny maronicki, mnich i pustelnik, święty Kościoła katolickiego.

Boży Szaleniec.

..toteż im dłużej żyję, malarstwo takie odczuwam jako dzieło artysty, który jest parodią "człowieka wewnętrznego", o którym pisze św. Paweł. Taki malarz ma oczy wewnętrzne, tylko nie bardzo wie po co. (...)
Czy ten bałagan który wniesiono w abstrakcję nie był czasem dziełem "ludzi wydrążonych" z duchowości, którzy zaczęli udawać, że widzą transtendencję? Czy oni naprawdę nie wiedzieli że abstrakcję może malować tylko uczeń Platona lub św. Pawła?

R. Przybylski (fragment listu do J. Nowosielskiego)

 

"Zdarza się że niektórzy chrześcijanie szukają duchowe rozrywki (...) Istnieje dzisiaj zjawisko konsumpcjonizmu duchowego, które pod zewnętrzną ekspresją pobożności i cnoty, nie pozwala dotknąc głębi dramatu chrześcijaństwa, co wymagałoby związania z Bogiem, którym nie można manipulować, i który ma fantazję zaprowadzić nas tam dokąd się nie spodziewamy.
Droga na którą wchodzi chrześcijanin, także ikonopisarz nie jest łatwa, nie jest drogą, na której Bóg zapewni mu powodzenie i sukcesy. Wejście w powołanie ikonopisarza to oddanie się w ręce Boga tajemniczego, któryjest dobry, chce dla ciebie czegoś lepszego, lecz nie na Twój sposób. (...)


Kościół nie poświęcił tyle troski, uwagi, dokumentów co sztuce ikon. Jednocześnie żadnym innych twórców sztuki, Kościół nie otaczał taką uwagą, nie wiązał taką ascezą, nie stawiał takich wymagań związanych z wiarą i moralnością, jak tworców ikon. Wszystko to miało na celu zachowanie prawdy przekazu wiary, które w malarstwie ikonowym stało się normą nadrzędną."

Studium Ikony, Janina Różycka-Klejnowska; ks. Dariusz Klejnowski-Różycki

"Księga ziół" XXV

prof. Władysław Stróżewski

Cechą charakterystyczną mistrza, szczególnie istotną w obcowaniu z uczniem, jest życzliwość. Niełatwo ją zdefiniować. Z pewnością konstytuuje ją szczególna postawa „wychodzenia naprzeciw”, gotowość udzielania pomocy, zwłaszcza zaś „wczucia się” w sytuacje drugiego. Wydaje się także, że w skład konstytutywnych elementów życzliwości wchodzi także szczególny moment gotowości poniesienia ofiary, która kulminuje w ofierze z rzeczy dla uczonego nejcenniejszej: z czasu. Mistrz musi znajdować czas dla swego ucznia, a ten musi być przekonany, że ten czas zawsze się dla niego znajdzie. Niekiedy w porę, niekiedy nie w porę. Czas poświęcony uczniowi jest w oczach mistrza co najmniej równie cenny jak ten, który przeznacza na własną prace naukową. (Dwai mistrzowie, [w:] Mistrz i uczeń. Materiały z sympozjum 18-19 marca 1996, Kraków 1996, s. 27)

fot. A. Walanus

"Słowa w ogóle mają krótki termin ważności, są towarem, 

który szybko traci wartość, lubią się dewaluować."

o. Rafał Skibiński OP

"Najdoskonalsza modlitwa szuka obecności Chrystusa i znajduje go w każdym ludzkim sercu. Jedyne oblicze Chrystusa jest ikoną w pełnym tego słowa znaczeniu, ale Jego ikony są niezliczone, ponieważ każde ludzkie oblicze także jest ikoną Chrystusa. Wprowadzając nas w ten sposób na drogę kontemplacji, miasto może nas prowadzić na drogę autentycznej świętości. Odkrycie Boga, którego się nie widzi, dokonuje się wówczas poprzez oblicze braci, których się spotyka. Do nas należy odkrycie tego o czym Bóg na mówi, poprzez życie tych, którzy nas otaczają, a którzy są jak obrazy naszego jedynego Boga - pełne blasku lub spękane i matowe - Źródła wszelkiej świętości."


P-M. Delifieux

Bądźcie mnichami w samym sercu świata, 

nie potrzebujecie do tego habitu.

Zasiewajcie ziarna modlitwy i woń kadzidła. 

Bądźcie święci i uświęcajcie ziemię.

św. Charbel

Duchowny maronicki, mnich i pustelnik, święty Kościoła katolickiego.

Boży Szaleniec.

"Aby zrozumieć człowieka i jego potrzeby, aby go poznać w tym, co najistotniejsze, nie trzeba przeciwstawiać oczywistości waszych prawd. Tak macie rację. Macie wszyscy rację.
Logika potrafi dowieść wszystkiego. Nawet ten ma rację, kto na garbusów zrzuca odpowiedzialność za wszystkie nieszczęścia świata. (...) A ludzie garbaci z pewnoscią także zbrodnie popełniają.
Ażeby dotrzeć do tego, co naistotniejsze, trzeba zapomnieć na chwilę o wszelkich podziałach, jeżeli bowiem weźmiemy je pod uwagę, natychmiast pociągną za sobą cały Koran niewzruszonych prawd i wynikający z nich fanatyzm."

Ziemia, planeta ludzi; Antoine de Saint - Exupery

"Jest w Europie dwieście miolionów ludzi, których życie nie ma sensu i którzy by chcieli się do człowieczeństwa urodzić. (...) 

Są także inni, uwięzieni w trybach swoich zawodów, pozbawieni radości pioniera, radości klasztoru, radości uczonego. 
Sądzono, że aby ich podnieść wzwyż, wystarczy ich ubierać, żywić i zaspokajać wszystkie ich potrzeby. 
I w ten sposób stworzono w nich podwaliny do czegoś w rodzaju mieszczucha Courteline'a, wsiowego polityka, technika przed którym zamknięte zostało wszelkie życie duchowe.
Daje im się wykształcenie, ale nie daje kultury." 

Ziemia, planeta ludzi; Antoine de Saint - Exupery

litania pokory

O, Jezu cichy i pokornego serca, wysłuchaj mnie.
Wyzwól mnie Jezu z pragnienia aby być cenionym,
z pragnienia aby być lubianym,
z pragnienia aby być wysławianym,
z pragnienia aby być chwalonym,
z pragnienia aby wybrano mnie przed innymi,
z pragnienia aby zasięgano mojej rady,
z pragnienia aby być uznanym,
ze strachu przed poniżeniem,
ze strachu przed wzgardą,
ze strachu przed skarceniem.
ze strachu przed zapomnieniem,
ze strachu przed wyśmianiem,
ze strachu przed skrzywdzeniem,
ze strachu przed podejrzeniem.


I także Jezu, daruj mi te łaskę bym pragnął...
aby inni byli więcej kochani niż ja,
aby inni byli wyżej cenieni ode mnie,
aby w oczach świata inni wygrywali, a ja bym przegrywał,
aby inni byli wybierani, a ja bym był pozostawiony,
aby inni byli chwaleni a ja bym był niezauważony,
aby inni byli we wszystkim uznani za lepszych ode mnie,
aby inni mogli stać się świętszymi ode mnie,
o ile tylko ja będę tak święty jak powinienem,
Amen.

litania pokory

przypisywana jest Marii Magdalenie, patronce dominikanów