"Ja" i "Ty"

"Oskarżeniami i krytyką posługujemy się, by zmienić czyjeś zachowanie, ale to nie jest dobra metoda.

Gdy masz komuś coś do zarzucenia, powiedz mu raczej, jak jego postępowanie oddziaływuje na ciebie i twoją pracę (...).

Mów o tym z własnego punktu widzenia: "Uważam... potrzebuję... nie mogę..." Jest to tak zwany język "ja". Wypowiedź koncentruje się wokół osoby mówiącego, jego obowiązkó i potrzeb oraz problemów osobistych i zawodowych wynikających z czyjegoś postępowania.
Język "Ty" natomiast kładzie nacisk na krytykę i oskarżanie drugiej osoby. W języku "Ty" mówi się, że ktoś jest okropny, nie do zniesienia, nieporządny, co powoduje zakłucenia komunikacji i wywołuje wrogość.

Użyteczną formułą, gdy trzeba powiedzieć o tym, jak oddziałuje na czyjeś zachowanie jest: "Kiedy ty .. ja czuję..." 

Komunikacja w pracy z dziećmi i młodzieżą

wprowadzenie do pedagogiki społecznej

Pat Petrie

ilustracja mariusz stawarski

tłumione uczucia

"Niezależnie od przyczyn przemilczania tłumienie uczuć może spowodować ich ujawnienie się w inny, pośredni sposób. Zdaża się że pretensje narastają tak długo, aż są już nie do wytrzymania i dochodzi do wybuchu gniewu, który powoduje więcej szkód, niż uczyniłoby zajęcie się problemem w odpowiednim czasie." (...)
"Nie należy się spodziewać, że ktoś odczyta nasze myśli, trzeba wyraźnie powiedzieć, co budzi zastrzeżenia." (...)

"Angażowanie dzieci i młodzieży w rozwiązywanie problemów jest okazaniem im szacunku jako członkom społeczeństwa, uczestnikom wspólnoty i świadczy o tym, że wychowawcy cenią ich opinie." 

JAK PRZEPROWADZIĆ SKUTECZNĄ KONFRONTACJĘ:

Pamiętaj, że rozmowa ma dotyczyć problemów, jakie powoduje czyjeś zachowanie. Nie wolno natomiast krytykować osoby. 

• zachowaj spokój 
• wybierz właściwy czas i miejsce
• wyjaśniaj nieporozumienia *

*Kiedy decydujesz się na konfrontację z osobą która sprawia problemy, musisz najpierw sprawdzić, uprzejmnie i życzliwie, czy po jednej lub drugiej stronie nie doszło do nieporozumienia. Dzięki temu masz możliwość wycofać się, jeżeli się pomyliłeś, a rozmówca może przeprosić, jeżeli to on popełnił błąd. Czasami to wystarcza.

Pamiętaj, że oskarżycielski ton głosu sprawia, że te same słowa niosą całkiem inne znaczenie. 

Komunikacja w pracy z dziećmi i młodzieżą

wprowadzenie do pedagogiki społecznej

Pat Petrie

"Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, 

Ty z woli Ojca, za współ­działaniem Ducha Świętego, 

przez swoją śmierć dałeś życie światu,

wybaw mnie przez najświętsze Ciało i Krew Twoją 

od wszystkich nieprawości mo­ich i od wszelkiego zła; 

spraw także, abym zawsze zachowywał Twoje przykazania

 i nie dozwól mi nigdy odłączyć się od Ciebie"

modlitwa odmawiana przez Kapłana przed Komunią Świętą

„Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie wszystkich waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów i wśród bicia niegodziwą pięścią. Nie pośćcie tak, jak dziś czynicie, żeby się rozlegał zgiełk wasz na wysokości. Czyż ja taki post jak ten wybieram sobie w dniu, w którym się człowiek umartwia? Czy zwiesić głowę jak sitowie i użyć woru z popiołem za posłanie, czyż to nazwiesz postem i dniem miłym dla Pana? 

Czyż nie jest raczej ten post, który wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać? Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków?” 

(Iz 58, 4-7)

Tak bardzo wbijano nam do głowy przekonania o środkach i celach, że nie uświadamiamy sobie, iż życie modlitwy rządzi się swoimi prawami.


W modlitwie odkrywamy to, co już posiadamy. Zaczynasz w miejscu, gdzie jesteś i pogłębiasz to, co już posiadasz i uświadamiasz sobie, że już tam jesteś Posiadamy już wszystko, ale nie znamy tego i nie uświadamiamy. Wszystko zostało nam dane w Chrystusie. Wszystko czego nam potrzeba, to doświadczyć tego, co już posiadamy.


Problem w tym, że nie poświęcamy czasu na to, aby to uczynić.

T. Merton

(Listowa Szkoła Modlitwy, LIST 10-11/2013)

Święty Charbel:

"Uświęcaj czas, twoje życie, każdą jego chwilę. Niech nie rozprasza cię tykanie zegara. Nie możesz go zatrzymać, ale możesz być przygotowany na kolejne uderzenie.

Kto usuwa Boga ze swojego życia, umysłu, serca, poddaje się upływowi czasu i pogrąża w śmierci. Nie znaczy to, że Bóg nie będzie już istniał, ale że ty przestaniesz żyć."

ikona świętego Charbela

I każdy człowiek, w szczególności każdy mężczyzna, jest stróżem tej świętości i tej godności. «Czyż jestem stróżem brata mego?» — pytał Kain (Rdz 4, 9), dając początek nieszczęsnej cywilizacji śmierci w dziejach ludzkości. 

Chrystus staje w pośrodku tej cywilizacji, staje w pośrodku Kainowego pytania i odpowiada: «Tak, jesteś stróżem — jesteś stróżem świętości, jesteś stróżem godności człowieka w każdej kobiecie i w każdym mężczyźnie. 

Jesteś stróżem świętości jej ciała, ono ma pozostać dla ciebie przedmiotem czci. Wówczas będziesz się cieszył tym pięknem, jakim Bóg obdarzył ją od początku, a ona będzie cieszyła się tobą, będzie czuła się bezpieczna wobec oczu brata, będzie radowała się darem, jakim Stwórca uczynił jej kobiecość». 

Jan Paweł II
Medytacje na temat: Bezinteresownego daru

"Pan Bóg istotnie obdarowuje nas ludźmi, braćmi i siostrami w człowieczeństwie, poczynając od naszych rodziców. A potem, w miarę jak dorastamy, stawia na drodze naszego życia coraz to nowych ludzi. I każdy z nich w jakiś sposób jest dla nas darem, o każdym i każdej można powiedzieć: «Bóg mi ciebie dał...» — a ta świadomość staje się źródłem wewnętrznego bogactwa dla każdego z nas. Byłoby groźne, gdybyśmy nie umieli rozpoznać tego bogactwa, jakim jest każdy człowiek, gdybyśmy zamykali się wyłącznie w swoim «ja», zatracając ten rozległy horyzont, jaki z biegiem lat otwiera się przed oczyma naszej duszy." 

Jan Paweł II
Medytacja na temat: Bezinteresownego daru

Panie, świat cały przy Tobie jak ziarnko na szali, kropla rosy porannej, co spadła na ziemię. Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia! Bo we wszystkim jest Twoje nieśmiertelne tchnienie. Dlatego nieznacznie karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli. 

(Mdr 11,22-12,2)

"Czas, jaki dziecko może spędzić z rodziną ( w innej sytuacji niż podczas obserwowania tyłu głowy mamy lub taty w samochodzie), to czas zyskany dla niego jako człowieka. Właśnie wtedy uczy się, co znaczy być córką, matką, ojcem, dziadkiem. Patrzy i obserwuje, by za kilkadziesiąt lat móc samemu podjąć się tych trudnych ról.

Ludzi nie rodzą się z umiejętnością tworzenia rodziny, wychowywania dzieci, radzenia sobie w związku, rozwiązywania konfliktów.
Tego muszą się nauczyć, by mieć szansę na szczęśliwe życie w dorosłości, a mają na to zaledwie kilkanaście lat. Jeżeli ten cały czas spędzą w szkole i na zajęciach, to zwyczajnie nie będą mieli kiedy posiąść tej wiedzy.
Prawdy o miłości i wzajemnym przywiązaniu nie poznają podczas żadnych lekcji czy warsztatów. Można się tego dowiedzieć tylko dzięki obserwowaniu i naśladowaniu najbliższych. "

Jak wspierać rowój dziecka w wieku 6-13 lat?
Natalia Minge, Krzysztof Minge