photo by Tullusion
jestem słaba, upadłam i nie u miem się podnieść
błąkam się w ciemności swojego serca
"«Z czego mam się radować? Jestem człowiekiem pozbawionym wzroku i nie widzę światła nieba, ale siedzę w ciemnościach, jak umarli, którzy już nie oglądają światła. Żyjąc, przebywam wśród umarłych, słyszę głosy ludzi, ale żadnego nie widzę». A ten mu odpowiada: «Ufaj, bliska jest już u Boga [chwila], aby cię uzdrowić, ufaj!»"
(Tb 5,10)
Błąka się wicher w polu,
OdpowiedzUsuńNie wie, w którą wiać stronę;
Błąka się w dzikim bolu
Moje serce zmęczone.
(A. Asnyk)