czwartek, 12 listopada 2009

photo by Tullusion

jestem słaba, upadłam i nie u miem się podnieść

błąkam się w ciemności swojego serca

"«Z czego mam się radować? Jestem człowiekiem pozbawionym wzroku i nie widzę światła nieba, ale siedzę w ciemnościach, jak umarli, którzy już nie oglądają światła. Żyjąc, przebywam wśród umarłych, słyszę głosy ludzi, ale żadnego nie widzę». A ten mu odpowiada: «Ufaj, bliska jest już u Boga [chwila], aby cię uzdrowić, ufaj!»"

(Tb 5,10)

1 komentarz:

  1. Błąka się wicher w polu,
    Nie wie, w którą wiać stronę;
    Błąka się w dzikim bolu
    Moje serce zmęczone.
    (A. Asnyk)

    OdpowiedzUsuń