"Kiedy wpadniemy w sidła demona acedii, wśród łez rozdzielmy duszę na dwie części: pocieszającą i pocieszaną, zasiewając w nas samych dobrą nadzieję i śpiewając te słowa świętego Dawida: Czemu zgnębiona jesteś duszo moja, i czemu trwożysz się we mnie? 

Ufaj Bogu bo jeszcze wysławiać Go będę "

Ewagriusz z Pontu, Osiem złych myśli, O praktyce ascetycznej, 27